Puerto Escondido, Chiapas, Mexico City!

Hallo lieve allemaal,

Om maar met de deur in huis te vallen. AAAH, IK BEN HELEMAAL ALLEEN AAN T RONDREIZEN! Om de een of andere reden vind ik dat echt helemaal geweldig. Heb echt het gevoel dat dit iets is wat ik gewoon moet doen. Niet met iemand samen, maar gewoon helemaal alleen. En om eerlijk te zijn bevalt het met uitstekend!


Viernes 05/08

De op 1 na laatste werkdag, Er was heel veel zon dus dat was echt top. Ik moest Hora Loca presenteren. Iedere dag hebben we om 3 uur een ander spel dat totaal anders is dan bijvoorbeeld volleybal of darten. Was super leuk om te doen en Floris kwam toevallig op dat moment het terrein op om foto’s van ons te maken.
Na het werk moest ik echt even slapen want om 9 uur zou ons afscheidsfeestje beginnen en daar wou ik wel fit voor zijn. Ik had een speech geschreven in het Engels en die hadden we met een perfecte zoekmachine op Floris z’n telefoon (ik moet die App ook hebben!) vertaald naar t Spaans. Ik had m’n matties van Dreams via Rudolfo uitgenodigd omdat ik niemand z’n nummer meer had nadat m’n telefoon was gestolen. Niemand van Dreams kwam. Kom ik er van de week opeens achter dat hij het aan niemand had doorverteld en hij had ook geen zin om mij te smsen dat’ie het aan niemand had verteld. Heel lullig, want ik had tegen iedereen gezegd dat ik nog een feestje zou houden en dat was toen dus. Sukkel. Hij heeft het nu echt bij me verprutst.
Anyways. Toen iedereen er was en het best gezellig was deed Sarah de speech in het Engels. Iedereen natuurlijk roepen Spaaaaans. En ja, daar waren we dus ook op voorbereid :D. Ging allemaal goed en het was heel nice met iedereen. We hadden alleen veel te veel drank en alles maar beter te veel dan te weinig toch. Het plan was om daarna nog naar La Papaya te gaan maar met het vooruitzicht op de wekker om 8 uur gingen we toch maar naar bed.


Sábado 06/08

Allerlaatste werkdag. Tenminste, officieel moest ik tot de 10e werken maar Julio had gezegd dat het niet echt nodig was dus dat ik ook gewoon de 6e mocht stoppen :D.
De zon scheen dus het was echt een perfecte laatste dag. Heb vol genoten van het mooie uitzicht wat ik ontzettend zal gaan missen. Ging samen met Tessa stretchen. Er deed maar 1 gast mee en dat bleek een vrouw te zijn die fanatiek aan yoga deed en dus allemaal tips gaf haha. Daarna nam Tessa m’n camera en heeft ze leuke foto’s van volleybal, darten en aqua aerobics gemaakt. Ik ging darten presenteren en ik had duidelijk gezegd dat als er mensen langs liepen je even niet mocht gooien. Blijkbaar tel ik niet als volwaardig mens want ik bukte om een pijltje op te halen en opeens voelde ik een prik in m’n been. Had een of andere doos in m’n been gegooid. Gelukkig was ze niet pro ofzo dus deed niet heel veel zeer. Maar het wordt nog erger. Zegt ze sorry, wil ze weer gooien, terwijl ik daar nog sta. En even later weer terwijl er kinderen aan kwamen lopen! Wat een idioot zeg.
Na de aqua aerobics raakte ik aan de praat met een gast. Meestal hou ik het een beetje op een afstand omdat ze gelijk van alles willen weten enzo, maar met hem was het echt heel leuk om te praten. Hij heeft namelijk precies dezelfde interesses als ik. Hij houdt een blog bij over een goedkope manier van reizen, houdt dus van reizen én is ook gek op fotograferen. Dat is zelfs een vak bij hem op school! Super leuk dus. Ik had toevallig die dag m’n camera bij me en hij bleek ook een Nikon te hebben dus ging met hem lunchen in het restaurant en daar heeft hij me van alles uitgelegd. Eindelijk. Het moment is gekomen. Ik maak geen foto’s meer op de automatische stand. Het duurt vaak wat langer om de juiste instellingen te vinden en sommige foto’s zijn gewoon bar slecht, maar het begin is er!
Daarna vertelde hij me dat hij aan couch surfing doet. Via de website www.couchsurfing.com kun je je aanmelden en het komt er op neer dat je dan op de bank van mensen over de hele wereld gratis kunt crashen. Hij nodigde me uit om op zijn bank, of in dit geval op het bed van z’n zus, te crashen als ik in Mexico City ben. Normaal zou ik dat nooit aannemen, maar ik zou op avontuur gaan en z’n ouders waren er ook dus ik nam het aanbod aan! (Voor het geval er belletjes gaan rinkelen, hoeft niet, ik vind hem totaal niet leuk op een aantrekkelijke manier en hij denkt dat ik een vriendje heb, wat ik tegenwoordig iedere Mexicaan wijsmaak :P).
’s Avonds met Miky gechilt. Moest oppassen op Caro d’r hond want Caro was al n dag eerder naar Puerto gegaan en ze wist niet waar ze die puppy anders moest laten. Ze sliep in Dani z’n kamer en die hele kamer was vergeven. Ik laat die hond echt net zo fanatiek uit als m’n 5 hondjes in Amerika want ik hou echt niet van poep en plas in huis!
Wou heel graag nog naar La Papaya maar was in slaap gevallen en werd om kwart voor 5 wakker. Blijkbaar had ik die slaap nodig. Was geloof ik al 5 weken niet voor 12 uur gaan slapen…


Domingo 07/08

Uitgeslapen tot half 11. Gossip Girl gekeken, foto’s uitgezocht, naar de stad wasje weggebracht. Kwam terug thuis en Dani was ’t hele huis aan ’t schoonmaken. Maar niet gewoon schoonmaken. Nee echt eerst vegen en toen dweilen, achter de koelkast en alles. Het huis is geloof ik nog schoner dan dat ik het kreeg opgeleverd :p.
En toen…off to Puerto Escondido! Tessa, Babette, Dennis en ik namen de bus van half 4 en bij aankomst zouden we de rest bellen waar ze waren. Neemt niemand op. Eindelijk, na een half uur, bleek dat ze in het zelfde hotel verbleven als ik eerst ook had geslapen: Villa Sol. Wij daarheen. Ik zou een bed met Tessa delen maar op ’t laatste moment ging ze toch bij Wouter slapen dus had ik het hele bed voor moi alleen! Deelde de kamer met Babette en Dennis dus was wel chill met z’n 3en. Gingen eten bij Banana’s. Heb samen met Babette een enorme pizza met parmaham naar binnen gewerkt. Heb echt nog nooit zoveel pizza in m’n leven gegeten als hier! En ik krijg er echt geen genoeg van :p. Daarna zouen we gezellig iets gaan drinken maar bijna iedereen haakte af. Met ’n klein groepje nog wat gedronken bij een strandtentje waar verder niemand was dus dat was ook geen succes. Vond ’t niet echt heel leuk ofzo want ik bleef maar 1 nacht en we gingen dus niet uit. Mhhhh. Nouja.


Lunes 08/08

Zó onrustig geslapen. Droomde over vampiers, piraten en Jenny Humphrey. Alles wijst er dus op dat ik niet kan wachten op de nieuwe Twilight, Pirates en Gossip Girl season 5!!
Lekker ontbeten met yoghurt, fruit en french toast (soort wentelteefjes). Gingen weer naar het strand met de lange trap. Samen met Wouter, Niels en Floris had ik surfles genomen. Super leuk! Het waren niet echt grote, lange golven maar voor een 1e keer was het prima en het ging op zich wel. Vond het echt super om te doen! Was alleen wel heel erg verbrand op m’n billen en benen. Zonnebrand was er in het water afgespoeld. Heb nog 5 dagen aftersun gesmeerd! Ging rond half 8 terug naar Huatulco met Niels en Wouter. Wat was die bus weer koud zeg. Pfff. Gelukkig weer niemand naast me dus kon languit 2 afleveringen Gossip Girl kijken!
Ging met Miky en Dani naar de stad. Wat souvenirs gekocht (heb er denk ik onderhand wel meer dan genoeg) en daarna bij La Crema aardappel met bacon gegeten. Lekker!
Toen retteketet naar bed.


Martes 09/08

Had om 10 uur een skype date met de parents bij Blue. Natuurlijk Mexicaans delay haha. Had fruit met een klein beetje yoghurt en granola op en een lekkere Mokaccinno. Mjam. Daarna moest ik wat beoordelingsformulieren voor m’n stage verslag printen. Ben naar 3 verschillende internet café’s geweest en heb het totaal een uur geprobeerd maar nergens werkte internet mee. KAK!
Veel mensen hadden met Bocana beach aangeraden om heen te gaan en aangezien Miky vrij was ging hij mee. Maar vond het eigenlijk best tegenvallen. Was wel gezellig verder en heb natuurlijk wel foto’s gemaakt. Daarna konden we geen taxi terug krijgen en ik vond het stom om te gaan zitten wachten dus gingen we een stuk lopen. Ik was optimistisch maar Miky zei steeds dat het echt te ver was om te lopen. Toen we eindelijk een taxi tegenkwamen was ik blij dat we niet naar mij hadden geluisterd want met de taxi was het al bijna een kwartier en hij reed super hard. Wijze les: Mexicanen hebben soms toch ook wel gelijk! Daarna een kaartje gehaald voor de bus naar Chiapas voor die avond. Vervolgens naar Dreams waar ik m’n formulieren kon printen en een goede beoordeling van de Front Desk Manager kreeg. En toen… naar Los Mangos om m’n koffer te pakken. Heel raar want na 4 weken was het toch echt wel een beetje mijn huisje geworden en ik vond het echt heerlijk om in m’n eigen huisje thuis te komen. Afscheid genomen van Dani. Hij kon geen baan meer vinden in Huatulco en gaat dus naar Mexico City maar ik heb z’n nummer zodat ik hem als ik daar ben nog kan meeten om echt dag te zeggen. Hij was een chille huisgenoot! Miky ging mee eten bij Kabaña. Allebei een hamburger op. Kreeg ook nog een kadootje: een roze t-shirt met Huatulco er op. Heel leuk! En toen ging ik dan echt aan m’n reis beginnen. De bus naar Chiapas vertrok om 9 uur. Miky bracht me weg. In de bus had ik het zo koud en had toch een topje, t-shirt, vestje en trui aan. Gelukkig wel m’n eigen kussen meegenomen.


Miércoles 10/08

Na 10 uur reizen eindelijk in San Cristóbal aangekomen. Had heel chill weer niemand naast me gehad in de bus (je kan zelf je plaatsen kiezen dus ik kies natuurlijk wel strategisch en hoop dan maar dat niemand de plek naast mij kiest). Alberto had gezegd dat ik in een hostel moest slapen as a part of the adventure maar volgens de taxichauffeur kon ik voor het zelfde geld een hotel met wifi krijgen. Nou uiteindelijk had ik voor minder geld in een hostel kunnen zitten maar ik was dolgelukkig met het hotel. Had een fijne kamer met een schattig trappetje naar boven, waar m’n badkamer was. De eigenaresse was echt ontzettend aardig! Hotel kostte 250 pesos per nacht, wat neerkomt op ongeveer 15 euro. Prima dus. Ging na aankomst eerst even slapen want was kapot. Na 2,5 uur de stad in. Echt heel gezellig en totaal anders dan Huatulco. Er zijn een aantal straten waar geen auto’s in mogen met allemaal leuke winkeltjes en cafeetjes en leuke pleintjes enzo. Alle huisjes zijn in verschillende kleuren geschilderd en de meisjes en vrouwen die dingen op straat verkopen dragen traditionele Maya kleding. Een lekkere mokkaccinno en een vieze crêpe op. Naar een museumpje over de Mayans geweest wat niet echt veel voorstelde. Toen was de batterij van m’n camera ineens leeg dus terug naar ’t hotel. Uurtje siesta gehouden. Toen ik op een terrasje patatjes aan het eten was raakte ik aan de praat met een groepje jongens. 1 daarvan had voor een Nederlands bedrijf gewerkt en begon opeens allemaal dingen te zeggen. Heel grappig. Een ander, Ben, ging met me mee naar de kerk Santa Domingo en hebben een beetje rondgeslenterd. Hij sprak geen Engels maar heeft me echt van alles over de Mayans verteld. Snapte het opzich wel maar vond het echt raar dat hij zo fanatiek geloofd in een verandering van de mensheid volgend jaar, 2012. Om precies te zijn gaan het op 22 of 23 december gebeuren. Ben benieuwd. Ik denk namelijk dat er helemaal niks gebeurd maar we zullen zien. Raakte ook aan de praat met een andere vriend van ‘m: Fernando aka Conejo (konijn). Die sprak wel Engels en beloofde me de volgende dag met me naar Chiflón te gaan, een Maya dorpje.
’s Avonds ging ik eten in het restaurant waar Conejo werkt. Daar ging echt alles mis. Kreeg m’n eten heel laat, m’n wijn kwam te laat, m’n eten was niet wat ik had besteld, er was geen toilet papier meer, alles was gewoon kak :p. Had wel nog salsa gedanst met Conejo. Hij vroeg of ik mee uit wou maar dat zag ik niet zitten. Was te moe.


Jueves 11/08

Ik zou Conejo om 10 uur wakker bellen en om 11 uur zouden we naar Chiflón gaan, maar hij nam natuurlijk z’n foon niet op. Had er behoorlijk de pest in maar besloot alleen te gaan. Ging eerst nog even over de markt lopen waar ik natuurlijk weer wat souvenirs heb gekocht en toen ging m’n telefoon opeens. Meneer was tot laat uitgeweest en werd opeens wakker maar wou me alsnog de stad laten zien. Je kon die stad ook met een tour bezoeken maar dit was véél goedkoper. We gingen met een collectivo waar je 10 pesos per persoon betaald. Een volkswagen busje en 4 mensen per bank dus best krap maar heel grappig. Ben in het dorpje denk ik wel 10 x vervloekt omdat ik foto’s van mensen had gemaakt maarja, dat neem ik wel voor lief haha.
We gingen de kerk in waar je geen foto’s mocht maken en ik ben echt nog steeds in shock!
Ten eerste was het geen mooie kerk. Overal hingen doeken als een soort slingers en op de grond lag gras. Langs de wanden stonden tafels met poppen in vitrines. Echt enge poppen die dan zogenaamd alle heiligen moesten voorstellen. Kaarsjes voor die poppen en er waren 3 plekken op de grond waar mensen met kaarsjes zaten. En dan echt gerust 30 kaarsjes ofzo. Nou prima, al zag het er wel vaag uit. Hoor ik opeens getok. Dus ik kijk om, zie een kip, en zie dat die kip z’n nek wordt omgedraaid. WTF!!! Volgens Conejo brengt dat geluk voor de Mayans en is het de enige kerk in Mexico waar ze dat doen. Nou vond het echt ziek. Bij een ander groepje “bidders” lag ook een kip en die maakte ze dood en hielden ze daarna tegen een baby aan. Hoe ziek!?!
Nou vond het dus niet echt geweldig. Toen vroeg Conejo of ik wou rondlopen buiten het dorpje en daar kwam ik er achter dat al die bedelaars helemaal niet arm zijn. Volgens Conejo kiezen ze gewoon voor een bedel bestaan. Mensen die als serveerster werken verdienen ongeveer 70 pesos per dag (minder dan 5 euro) en met bedelen verdien je dus veel meer. Hij zegt dat we in Europa binnen een half jaar er achter zullen komen dat educatie en geld niet belangrijk zijn. Maar sorry hoor, het is toch niet gezond dat kinderen bedelend opgroeien?! Maar die discussie kon ik niet winnen, dus dan toch niet.
Op de terugweg begon het keihard te regenen dus dat was goed getimed. Ging naar het hotel, foto’s op internet zetten en me klaarmaken om uit eten te gaan. Nog wat souvenirs gekocht en een tour geboekt voor de volgende dag naar 2 watervallen en de tempels in Palenque. Dacht dat ik in een redelijk goed restaurant was beland maar ook daar ging het mis met het eten en kreeg ik allemaal droesem in m’n glas rode wijn. Nee, eten in Chiapas is me niet echt goed bevallen :p. ’s Avonds geprobeerd m’n ticket naar Mexico City te regelen samen met een Mexicaanse vrouw uit California. Maar ’t lukte niet want blijkbaar heb je een credit card nodig die op jou naam staat ofzo en ik heb dat niet.


Viernes 12/08

Was op tijd opgestaan om m’n koffer ’s ochtends te pakken maar… het licht deed het niet. Tegen de tijd dat het eindelijk gefixed was, moest ik al met de taxi naar Palenque (kwart over 6 ’s ochtends). Kak. Ik wou dus m’n kamer dan een dag aanhouden maar die vrouw bleef maar zeggen dat dat niet hoefde en dat zij m’n koffer wel zou inpakken. Wat ik persoonlijk niet zo’n succes vind aangezien ik dan dingen nooit meer terug vind. Was in m’n haast ook m’n portemonnee vergeten maar kon gelukkig 300 pesos lenen van de chauffeur. Had heel slim m’n kussen (nog steeds dat kussen uit Dreams, haha) meegenomen en heb wonder boven wonder geslapen in het busje. Ik raak inmiddels gewend aan autorijden denk ik, normaal word ik kotsmisselijk. De krielkip naast me viel tegen me aan in slaap en toen ik moest hoesten schrok die wakker. Daarna heeft’ie ook niet meer naast me gezeten haha.
We gingen ergens ontbijten voor 10 pesos! Ong 60 cent! Had fruit, yoghurt, thee en 2 geroosterde boterhammen met jam op! Prima.
Daarna doorgereden naar Agua Azul. Prachtige watervallen met heel blauw water. Was echt super leuk en heb veel foto’s gemaakt. Vervolgens gingen we naar een andere waterval. Ben de naam vergeten en deze was ook niet echt indrukwekkend maar wel heel mooi, want alle watervallen vind ik mooi :p.
Toen weer een heel stuk gereden naar de tempels in Palenque. Dat was wel heel gaaf. Ik ging samen met 4 anderen met een Spaanstalige gids mee. Snapte niet alles maar zo kwam ik wel overal waar we tijd voor hadden (voor de gehele site heb je wel een dag nodig en wij hadden 2,5 uur!) Zo gaaf. De blokken steen zijn met messen uitgehakt en het is gewoon zo onwerkelijk hoe dat alles zonder machines is gemaakt! Heel gaaf!
En toen zat de dag er weer op. Iedereen bleef in Palenque en ik ging terug naar San Cristóbal. De taxichauffeur was teleurgesteld dat ik niet naast hem in de Van kwam zitten maar vond t best, ging lekker plat op de achterbank.
Eenmaal terug in het hotel had ik precies 30 minuten om m’n koffer een beetje te ordenen, me om te kleden en bij de bus te komen. Dan kon ik nog een kaartje scoren voor Mexico City! En het is gelukt. Was alleen m’n pinpas kwijt maar had echt geen tijd om die te zoeken. Ook deed het internet in het hotel het niet en had ik Alberto z’n nummer dus niet opgeslagen. Maar ik dacht; we zien het in Mexico City wel. Ik ben op avontuur dus ik ga er voor :p.
Bij het busstation had ik geluk. Er waren nog plekken vrij en zelfs een plek zonder iemand naast me. Woohoo. Had Gerardo gebeld. Een jongen die ik ook in Barceló had ontmoet en die met me naar het museum in Mexico City wil. Dacht, dan weet ik iig zeker dat er iemand is als ik daar aan kom. Tot ik opeens een ingeving kreeg. Ik smste hem of hij op mijn Facebook Alberto kon zoeken en kon mailen dat hij me moest bellen en dat ik de volgende dag zou aankomen en dat heeft hij gedaan dus het kwam allemaal goed.
In de bus gewoon geslapen. Had niet normaal veel lagen kleding aan.
1. Ondergoed
2. Jumpsuit en sokken
3. Topje
4. T-shirt
5. Nog een t-shirt
6. Cardigan
7. Trui
8. Shawl/deken en m’n kussen
Haha. Dat was wel prima. Die jumpsuit heeft me gered.


Hoy, 13/08

Over precies een week ben ik jarig! Wooohoo.
Zit nu in de bus en ben in Mexico City. Heb net gewoon een echt winkelcentrum gezien en zelfs een nike store. Ik ben geloof ik in de bewoonde wereld beland! Het leek heel even op Amerika, al moet ik zeggen dat het landschap best snel veranderd in “pauper”.
M’n pinpas zat uiteindelijk bij m’n laptop dus die heb ik gelukkig. Mama stresst zich een end weg door dit geweldige idee van mij haha. Maar ik vind het super tof! Alberto heeft net gebeld dat hij me komt ophalen van het busstation en dan….zie ik het wel.
Blijf denk ik 4 nachtjes in Mexico City en dan waarschijnlijk nog naar Oaxaca City en dan terug naar Huatulco voor m’n bday! 23 augustus al weer naar huis. Nog 10 dagen!


Wat ik trouwens heel leuk vind aan Mexico is dat als je bijvoorbeeld geen drinken meer wil en je vraagt aan iemand wil je nog dan zijn ze daar blij mee. Of ik had een koekje over en vroeg aan een straatverkoper of hij wou. Of net in de bus gaf ik een medepassagier m’n bus chips die ik niet lekker vind. Dat is hier gewoon heel normaal :p.

Nou dat was ‘t.
Weet niet wanneer ik dit kan uploaden maar iig bedankt voor het lezen en een reactie zou ik heel leuk vinden ;).


**
Ik ben nu in Mexico City. Alberto en z'n pa kwamen me ophalen dus dat was super aardig. T 1e wat we deden; Mac Donalds eten. Daar had ik echt behoefte aan want had sinds gisterochtend niet meer gegeten dus had super honger! Smaakte precies zoals in Nederland. Z'n moeder gaf me ook aardbeien met cream and sugar. Super lekker! Z'n ene zus zit op dit moment in Amerika, maar z'n andere zus is hier en ze is heel aardig. We gaan van alles ondernemen dus ben super blij dat ik hier ben!



Dikke kus,
Britt